ADEM (Aleyhisselam)’İN YARATILIŞI
Adem’i yaratmayı dileyen Allahu Teala, Cebrail’i yeryüzüne yollayıp ona:
“Kurusundan, yaşından, karasından, akından, tatlısından, tuzlu sundan, yani her çeşidinden bir avuç toprak al getir” dedi.
Cebrail, Kabe’nin olduğu bölgeye indi ve topraktan bir avuç almak isteyince yer titreyerek “isteğin ne” dedi. Cebrail:
“Senden bir avuç toprak alıp Allah’a götüreceğim, o da ondan insan yaratacak” dedi. Yer:
“Ey Cebrail, yaratılacak olan insan Allah’a ibadet etmez, asi ya da inatçı olur. Bu durumda benden Allah aşkına toprak alma” dedi.
Yeryüzü böyle Allah adına and verince ondan toprak almadan geri döndü. Allah’a:
“Ya Rab! Yer bana senin adına and verince ondan toprak alma-dan geri döndüm” dedi.
Bundan sonra Allahu Teala, Mikail ve İsrafil’i gönderdi. Yer, ikisine de yemin edince onlarda toprak almadan geri döndüler.
Sonra Allah'u Teala Azrail’i gönderdi. Yer, Azrail’e de yemin verince o:
“Senin yemin etmenle ben Allah’ın emrini yerine getirmeyecek değilim” dedi ve her çeşit topraktan aldı.
“Gerçekten biz Adem’i ak ve kara balçıktan yarattık”
(Saffat Suresi: 11)
“Andolsun ki biz insanı kuru bir çamurdan, biçim girmiş balçıktan yarattık” (Hicr Suresi: 28)
Sonra Allah'u Teala, bu balçığa hiç kimsenin görmediği bir güzel likte şimdiki insan şeklini verdi.
Sonra ruh geldi ve Adem’in kalıbının ağzından girip boğazına oradan da bedenine geçti, geçtiği her yerde kan, kemik ve sinir oluştu ve üstlerini et bağladı.
Hadisi şerifte rivayet edilmiştir ki:
“Ruh, Adem’in başına girip ağzına ve burnuna ulaştığında Adem aksırdı. Başında bulunan Cebrail:
“Ey Adem “Elhamdülillah de” dedi. Adem de “Elhamdulillah” dedi. Bunun üzerine Allah'u Teala’nın izniyle Cebrail, “Yerhamukel-lah” diyerek karşılık verdi. (Bu usul sünnettir.)
MELEKLER’İN ADEM’E SECDE EDİŞİ
Adem’in yaratılışı tamam olunca ona elbise giydirildi. Ve sonra Allah'u Teala meleklere:
“Adem’e secde edin” buyurdu.
Bu secde etmekteki gaye ibadet değil, saygı ve hürmettir. Bunun üzerine İblis hariç bütün melekler Adem’e secde ettiler. O ise ateşten yaratıldığını, ateşin topraktan üstün olduğunu iddia ederek büyüklük tasladı ve secde etmedi.
Allahu teala buyurdu:
“Ey iblis! senin için ne var ki, secde edenler ile beraber olmadın”
İblis dedi ki:
“Kuru bir çamurdan, suretlenmiş bir balçıktan yaratmış olduğun insana ben secde etmek için olmadım.”
Küfrüne işaret olan bu sözler, onun meleklerin arasından çıkma-sına, çirkin bir surete girip adının da İblis (umutsuz) olmasına sebep oldu. (Böylece lanetlendi.)
İBLİS’İN KOVULMASI
İblis, Hazreti Adem (Aleyhisselam)’a secde etmeyip büyüklük tasla yınca sahib olduğu pek çok nimet elinden alındı ve makamından indirildi.
Allah'u Teala ona:
“Artık çık oradan, muhakkak ki sen kovulmuşsundur.”
“Ve şüphe yok ki kıyamet gününe kadar lanet senin üzeri-nedir.”
İblis’te dedi ki:
“Ya Rabbi! Öyle ise kabirlerinden kaldırılacakları güne kadar bana mühlet ver”
Allah'u Teala buyurdu ki:
“Artık şüphe yok ki sen mühlet verilmişlerdensin. Malum olan vakit gününe (kıyamete)kadar.”
Yani kıyamet gününe kadar müsaade almıştır, böylece ölüm acısını tadacaktır.
Böylece İblis kovulmuş ve zalimlerden olmuştur. Ona ve tabi olanlara, Allah'u Teala cehennem azabını vaad etmiştir.
HAVVA ANNEMİZİN YARATILIŞI
Adem (Aleyhisselam) uyurken Allah'u Teala onun sol kaburga kemiğinden Havva’yı yarattı. Adem gözlerini açıp Havva’yı görünce ona:
“Sen kimsin?” dedi. O da:
“Allah'u Teala beni senin eşin olarak yarattı ve ben senin çiftinim” dedi. (Bu husus tefsirlerde geniş olarak beyan edilmektedir.)
Her eşyanın ismini bilen Adem’i melekler denemek için ona:
“Ey Adem bunun adı nedir?” diye sordular.
O da: “Havva’dır” cevabını verdi.
